Użycie „So X as to be Y”

Więc głupie, nierozsądne lub nie na miejscu , aby być zabawne.

Oto więcej przykładów takiej konstrukcji. Tym razem w pełnych zdaniach:

• Ta akcja była tak mocna / piękna / bezmyślna / przerażająca, że publiczność wybuchła płaczem.

• Śpiewała tak pięknie / poruszająco, że jej publiczność przeniosła się do naw.

Wrócimy do poniższych zdań. Zanim jednak zagłębimy się w temat, krótka dywersja:

Przekierowanie

Niektóre słowa zamiast mieć znaczenie tego rodzaju, w którym można je znaleźć słownik, mogą być interpretowane tylko na podstawie kontekstu, w którym występują. Może to być środowisko fizyczne lub faktyczna rozmowa, w której się odbywają. Aby je zinterpretować, często musisz zorientować się w pozycji mówiącego lub zamierzonego słuchacza.

Przykładami tego są słowa ja i ty . Aby to zilustrować, ja w momencie mówienia, kiedy to czytasz, odnoszę się do „Araukarii”. Wiesz o tym, ponieważ rozumiesz, że słowo ja wskazuje na osobę, która mówi (lub pisze), aby pokazać, do kogo ma się odnosić. Ogólnie rzecz biorąc, słowo ja nie oznacza Araukaria

Innym takim słowem jest dzisiaj . W chwili pisania tego tekstu dzisiaj odnosi się do 26 czerwca 2014 r. (British Summer Time). Jeśli spojrzysz dzisiaj w słowniku, nie powiesz „nie powie ” 26 czerwca …. ” Aby zrozumieć dzisiaj , zorientujesz się w pozycji mówiącego w momencie wystąpienia. Rozumiesz, że dzień, do którego mają zamiar się odnieść, jest dniem, w którym przemawiają lub mówili .

Termin określający tego rodzaju językowe wskazania to deixis . Ja i ty to i że wczoraj i jutro to deiktyczne słowa. To jest przydatne słowo do rozważenia w tym miejscu . Ważną kwestią jest tutaj to, że aby zrozumieć to , potrzebujemy jakiejś kontekstowej wskazówki, aby zrozumieć, o czym mówi mówca. Możemy uzyskać wskazówkę z pozostałej części rozmowy – lub możemy może wziąć to z fizycznego środowiska, w którym się znajdujemy.

Na przykład ktoś może powiedzieć daj mi to , wskazując na banana. Rozumiemy, że mówca używa t słowo to oznacza pewnego banana. Jednak nie rozumiemy tego z samej rozmowy, ale przez osobę mówiącą, wskazującą fizycznie na zamierzony odnośnik. Gdyby mówca stał w warzywniaku, nie zrozumielibyśmy, o czym mieli na myśli, gdyby nie wskazali! słowa takie jak które wymagają podania jakiejś wskazówki ułatwiającej ich interpretację.

Więc (x)

Wtedy to so … as to . W omawianej definicji so to przysłówek deiktyczny. Jest to także przysłówek stopnia; wskazuje na rozmiar, zakres, miarę lub stopień właściwości. Ta właściwość zwykle pojawia się w zdaniu pod postacią przymiotnika:

• Ta czynność była tak silna / piękna / bezmyślna / przerażająca, że publiczność wybuchła płaczem .

W powyższym przykładzie so modyfikuje składniowo i semantycznie przymiotnik, który występuje po nim. Jednak podobnie jak w przypadku innych przysłówków stopnia, takich całkiem , raczej i niezwykle , więc również często modyfikuje przysłówki:

• Tańczyła tak mocno / pięknie, że publiczność …

Jak wspomniano powyżej, tak odnosi się do zakresu właściwości opisanej w słowie, które modyfikuje składniowo. Co najważniejsze, w zwykłym zdaniu (- nie w wykrzykniku) mówca musi wskazać, jak duże lub małe jest to. Muszą podać jakiś indeks, który wyjaśnia, jak wielki jest ten zakres. W taki sam sposób, jak wcześniej omawialiśmy z że , informacje te mogą pochodzić ze środowiska, w którym znajduje się mówca lub słuchacz, lub z samego tekstu rozmowy.

Na przykład rybak, opowiadając znajomym o uciekającej rybie, może rozłożyć przed sobą ręce i powiedzieć:

• ” Była tak duża i miała …,

Albo ktoś, kto chce wskazać, jak wysoka jest dana roślina, może wyciągnąć rękę nad ziemię i powiedzieć:

• ” Jest mniej więcej taki wysoki …

Po którym wkrótce może nastąpić:

• … i mniej więcej tak szerokie. ”

Tutaj indeks jest fizycznie dostarczany przez ręce mówcy.

Jeśli nie podano takiej wskazówki środowiskowej, dokładna miara lub stopień, jaki reprezentuje słowo tak , musi zostać podana w samej rozmowie. W konstrukcji, o której mówimy, zakres ten jest wyraźnie wyjaśniony w zdaniu zaczynającym się od jako… . Rozważmy następujący przykład:

• Jego uszy były tak duże, że zasłaniały słońce.

Tutaj fraza zasłaniać słońce nie mówi nam tylko o potencjalnym wyniku sytuacji ucha. Wynik sam w sobie, zgodnie z opisem w zdaniu, spełnia funkcję językową polegającą na dostarczeniu wymaganego wskaźnika dla „zakresu” wielkości. Innymi słowy, ma funkcję informowania nas o „stopniu” reprezentowanym przez przysłówek so . Jest to, jak już opisaliśmy, obowiązkowa cecha użycia tego słowa bez wykrzykników.

As …

Przyimek as często pojawia się w strukturach porównawczych dotyczących równości:

• as ciężki jak słoń.
• (nie) takie ciężkie zwierzę jak słoń.
• (nie) takie ciężkie jak słoń.

W pierwszym przykładzie możesz zauważyć, że istnieją dwie formy „as”. Pierwsza to przysłówek stopnia modyfikujący przymiotnik ciężki . Drugi, którym obecnie jesteśmy dotyczy, jest przyimkiem. To szczególne jak zwykle wprowadza coś, co jest w jakiś sposób równoważone (lub przewyższane) przez inny element w zdaniu. A więc w zdaniu:

• Bob jest tak wysoki jak Bertha.

… Bertha reprezentuje byt, którego „wysokość” jest przynajmniej równy, a może przewyższony przez Boba. We wszystkich tych konstrukcjach fraza as ma funkcję indeksującą, w której ustawia pewien rodzaj wzorca, który jest spełniony (lub, w przypadku zaprzeczenia, nie jest spełniony).

W so (x) as to (y) konstrukcja, ten wzorzec wskazuje intensywność przysłówka stopnia tak . Mówi nam, że „zasięg” x-ności spełnia lub przekracza poziom wymagany do spowodowania wystąpienia „y”.

Ponieważ , podobnie jak inne przyimki, może przybierać różne uzupełnia. W przypadku użycia z tą funkcją indeksującą, as często przyjmuje klauzulę, w której usunięto materiał – stanowiący echo sekcji z klauzuli nadrzędnej:

• Bob jest tak wysoki jak Bertha (jest wysoka).
• nie była tak ciężka jak słoń (jest ciężka).
• Druga impreza nie była taki sukces jak pierwsza (impreza była sukcesem).

Jednak w więc (x) co do (y) konstrukcji, nie ma powtórzenia tego typu materiału z klauzuli głównej, niezależnie od tego, czy jest on usunięty, czy nie. Tutaj zdanie skończone nie jest możliwe o tym samym znaczeniu:

• Tańczyła tak pięknie, że publiczność klaskała. * (źle)

Zdanie po as musi być klauzulą nieskończoną nieskończoność. W podanych przykładach wszystkie zaczynają się od słowa do . Byłoby kuszące, aby pomyśleć, że do tutaj faktycznie należy do pewnego rodzaju co do frazy. Nie!

Do

Istnieje prosty dowód z klauzul przeczących, który pokazuje, że do należy do następującego wyrażenia czasownikowego , a nie as :

• tak mały, że [nie widać go wyraźnie bez lupy].

Słowo nie tutaj poprzedza do . To cała fraza czasownika występująca po nie została zanegowana.

Ponadto zauważ, że we wszystkich so (x) as to (y) klauzule:

• Muzyka była tak okropna, że biesiadnicy stój spokojnie.

Tutaj temat czasownika PRZYCZYNA jest rozumiany jako muzyka. W takich zdaniach podmiot zdania podrzędnego jest zawsze rozumiany jako ten sam, co podmiot w zdaniu głównym:

• Muzyka była tak okropna, jak (dla muzyki) sprawić, by biesiadnicy stali w miejscu.

• To było tak głupie, nierozsądne i nie na miejscu, że (dla tego) było zabawne.

Jeśli chcemy wprowadzić zupełnie inny temat, konieczne jest wprowadzenie go przez podwładnego dla (stosunkowo rzadkie zdarzenie):

• Nie było to tak poważne, jak podjęcie przez rząd jakichkolwiek działań.

W tym przypadku przedmiotem głównego punktu jest to , które może odnosić się do konkretnego sytuacja. Mamy inny temat na klauzulę nieskończoności, rząd , dlatego klauzula ta jest obowiązkowo poprzedzona przez dla . To ponownie pokazuje, że to w tej konstrukcji jest częścią wyrażenia czasowego, a nie jest częścią idiomatycznego jako frazy.

„ więc (x) jako (y) ” i „ tak (x), że (y) ”

The Original Poster zauważył, że so (x) as to (y) i więc (x) że (y) konstrukcje są podobne. Są, ale z pewnością nie są tym samym. Istnieją ważne różnice semantyczne i gramatyczne. Najpierw jednak rozważmy podobieństwa. Po pierwsze, funkcja klauzul as i that jest taka sama. Oba dostarczają indeks do interpretacji przysłówka tak . Po drugie, obie klauzule opisują pewien rodzaj wyniku.

Jednak, jak zauważył również program operacyjny, gramatyka obu konstrukcji jest inna. Oto jak jest inaczej: po pierwsze, jak w pierwszej konstrukcji jest obowiązkowe, że w drugiej nie jest:

• tak głupie jak być zabawnym.
• tak głupio być zabawnym. * (źle)
• tak głupie, że jest zabawne.
• tak głupie, że jest zabawne.

Odzwierciedla to fakt, że ponieważ w pierwszej konstrukcji jest przyimkiem i kieruje frazą. To w drugim jest podrzędnym i oznacza jedynie następującą frazę jako podrzędną. Co więcej, czasownik w konstrukcji as , jak zauważyliśmy, nie jest skończony. Nie ma czasownika napiętego. Zamiast tego używa bezokolicznika. Klauzula nie może istnieć sama:

• Aby spowodować, że wybuchnie płaczem. (nie całe zdanie).

Klauzula oznaczona przez to , z drugiej strony jest zdaniem skończonym z czasownikiem, który ma czas. Klauzula może być samodzielnym zdaniem:

• To zabawne.

Na koniec zauważyliśmy wcześniej, że temat w ponieważ fraza jest pomijana w , więc (x) jako (y) zdanie. Temat w zdaniu z , który musi być wyraźnie określony:

• To było tak głupie, że było zabawne.
• To było takie głupie że to było zabawne.
• To było tak głupie, że było zabawne. * (źle)

Tyle gramatyki. OP zastanawiał się również nad semantyką as i that . Cóż, jak , jak omówiono powyżej, wprowadza pewnego rodzaju punkt odniesienia, który jest spełniony lub przekroczony. To wydaje się nie mieć żadnego znaczenia – jest to wzmocnione faktem, że możemy go całkowicie pominąć, bez wpływu na znaczenie zdania. Jednak ważniejsze jest to, że te dwie konstrukcje nie oznaczają tego samego. Nie wyznają tych samych wartości prawdy. Rozważ poniższe zdanie:

• Moja kobra ma jad tak silny, że ukąszenie zabija dorosłego dorosłego w mniej niż trzydzieści sekund.

Ponieważ czasownik w zdaniu podrzędnym jest bezokolicznikiem, nadaje teoretyczne znaczenie wprowadzonemu zdaniu. Twierdzenie mogło, ale nie musi, rzeczywiście nastąpiło. Pokazany wynik, czyli śmierć osoby dorosłej z powodu jadu w ciągu trzydziestu sekund od ugryzienia, jest hipotetyczny, a nie faktyczny w sensie opisywania prawdziwej osoby, która zmarła. W konstrukcji z tym czasownik jest napięty. Zwykle oznacza to, że wyrok należy traktować jako stan faktyczny, a nie hipotetyczny. Porównaj powyższy przykład z następującym:

• Moja kobra miała jad tak silny, że ugryzienie zabiło dorosłego dorosłego w mniej niż trzydzieści sekund.

To zdanie jest bardziej alarmujące niż pierwsze, ponieważ dotyczy faktycznej, a nie hipotetycznej śmierci. Konstrukcja so (x) as to (y) implikuje hipotetyczny wynik, tak (x) że (y) zdanie pociąga za sobą faktyczny wynik.

Wniosek

W więc… co do zdań, so to deiktyczny przysłówek stopnia. Więc swoją interpretację uzyskuje z tego, że jego intensywność jest indeksowana przez hipotetyczny wynik (który może, ale nie musi, zostać zinterpretowany jako faktycznie wydarzył się). Wynik ten jest opisany w zdaniu nieskończonym z przyimkiem as . Gdzie to następuje po przyimku, podmiot zdania jest pomijany i jest interpretowany jako identyczny z podmiotem zdania głównego. to w tej konstrukcji jest częścią wyrażenia czasownika nieskończoności, nie jest częścią idiomu jak ani jak podrzędny. Chociaż więc… jeśli chodzi o zdania mają pewne podobieństwa do tak… że zdania są istotnie różnymi konstrukcjami, zarówno pod względem znaczenia, jak i formy.

Komentarze

• Dzięki !!Wszystko to musiało ' zająć trochę czasu, doceniam to.
• @mathh Mam przyjemność, zaskakująco interesujące i złożone pytanie. Dzięki!
• To była ODPOWIEDŹ! Dziękuję Ci! ' jest jakiś problem z innym pytaniem, którym ' mam do czynienia i ' jest również związane z aktualnym pytaniem: ell.stackexchange.com/questions/250208/so-as-vs-so-that . Masz jakieś pomysły na ten temat? -Dziękujemy … @ Araucaria-Nothereanymore.

Słowo więc to przysłówek oznaczający w tym kontekście w tak dużym stopniu . Na przykład możesz powiedzieć:

Prowadził , więc szybko, że stracił panowanie nad samochodem.

To jest sens, który ma zastosowanie w zacytowanym zdaniu. Wyrażenie jak być to po prostu inny sposób na powiedzenie że tak jest . Więc twoje zdanie mówi, że ktoś jest bardzo głupi, do tego stopnia, że jest zabawne.

To użycie więc jest w większości niezwiązane z jego użyciem jako spójnika, co oznacza dlatego .