Dobre pytanie! Wydaje się, że wiązanie wodorowe w ciele stałym jest przynajmniej częściowo odpowiedzialne za strukturę płaską (sp2). („Krystaliczny kwas borowy składa się z warstw cząsteczek B (OH) 3 połączonych ze sobą wiązaniami wodorowymi o długości 272 pm.” https://en.wikipedia.org/wiki/Boric_acid ) Gdyby pusty orbital na borze (który jest częściowo wypełniony darowizną od tlenu) był wystarczająco aktywny, aby połączyć się z czwartym tlenem, hybrydyzacja na borze stałaby się sp3.
Kwas borowy w można oczekiwać, że woda zjonizuje do protonu i B (OH) 4-, który jest hybrydyzowany z sp3. Jednak kwas borowy jest bardzo słabym kwasem, więc w roztworze wodnym nie powstaje dużo jonów boranowych (pKa: 9,24, 12,4, 13,3 dla trzech grup OH – odniesienie to ten sam artykuł w Wikipedii). Kwas borowy w wodzie ma prawdopodobnie taką samą strukturę jak w ciele stałym; wiązanie wodorowe właśnie przesunęło się z innych grup OH kwasu borowego na grupy HOH wody – z wyjątkiem bardzo niewielu cząsteczek, które uległy jonizacji.
W stałym H3BO3 i roztworze wodnym, wiązania wodorowe są w zasadzie wszystkim, co istnieje ; ale jeśli podniesiesz pH do 11 lub 12, możesz uzyskać jony wodorotlenkowe i hybrydyzację sp3, ponieważ dodatkowy ładunek ujemny na OH- czyni go lepszym donorem do pustego orbitalu boru p.