Wykonalność “ Natychmiastowego Legolasa ” szybkiego strzelania z łuku

To jest niepraktyczne.

Technologie zapewniające działanie urządzenia nie istniały w średniowieczu i nie dodają wartości w porównaniu z tradycyjnym łukiem w kontekście średniowiecznego pola bitwy.

Cel łucznictwa podczas średniowiecznych bitew został zmasowany ostrzał w formacje piechoty. Automatyczna ładowarka zawiera tylko cztery strzały. Oczekiwano, że łucznicy wystrzelą więcej niż cztery strzały przed przeładowaniem. Czas przeładowania wydaje się poważnie zmniejszać efektywną szybkostrzelność.

Średniowieczne angielskie długie łuki mógł ciągnąć ciężary do 150 funtów w górę, przy średniej wartości około 100 funtów. Łuk w tym filmie jest znacznie lżejszy, prawdopodobnie około 20 funtów. Łuk bloczkowy mógłby być użyty do zmniejszenia siły wymaganej do narysowania łuku o podobnym obciążeniu, ale który wymaga technologii niedostępnych w średniowieczu.

Łuki bloczkowe to nowoczesny wynalazek stworzony po raz pierwszy w 1966 roku. T hey są zbudowane tak, aby wykorzystać wiele nowoczesnych innowacji, takich jak precyzyjna obróbka skrawaniem, włókno węglowe, złożone układy kół pasowych i aluminium. Ponadto konstrukcja mechanizmu opiera się na wielu elastycznych taśmach. Opaski elastyczne nie istniały jako średniowieczna technologia.

Komentarze

• Ta strona mówi, że wagi naciągu 90–110 funtów są bardziej powszechne: en.wikipedia.org/wiki/English_longbow#Draw_weights iz własnego doświadczenia mam 70-funtowy łuk bloczkowy, z którym wiele osób miało problemy. Mogę ' t wyobraź sobie, że łuk o wadze 150 funtów jest wykonalny i nadal ma nadzieję na zachowanie dokładności. W przeciwieństwie do łuku bloczkowego, w przypadku długiego łuku musisz utrzymać cały ciężar na długości naciągu, aż do utraty.
• @SurprisedDog You ' nie mylisz się. ' zaktualizowałem, aby wyjaśnić średnią siłę naciągu. Podczas strzelania w walce nie ' Nie musisz trzymać pełnego naciągu i celować ostrożnie, ponieważ strzelałeś do formacji. ' jest znacznie łatwiejszy do trafienia cel, gdy rozmiar szerokiego boku stodoły.
• Po raz pierwszy zastosowano powtarzające się kusze już w IV wieku pne, a nawet odnotowano, że był używany 180 AD en.wikipedia.org/wiki/Repeating_crossbow.Nie jest nierealne, aby podobne mechanizmy były projektowane dla łuków. Te z pewnością byłyby bardzo skuteczne w porównaniu z lekko opancerzonymi formacjami, ponieważ nie ' nie wymagają dużej penetracji, aby zadawać obrażenia.
• Tod of Tod , który wykonuje repliki broni średniowiecznej, próbuje teraz stworzyć wersję Instant Legolas przy użyciu tylko narzędzi dostępnych w średniowieczu. Ciekawe, jak to idzie.
• Fakt, że powtarzająca się kusza nie uderzyła, powinien nam coś powiedzieć

Najnowsze wersje Instant Legolas są niezwykle praktyczne i całkowicie zmieniłyby sposób prowadzenia wojny.

Teraz jest to 7-strzałowa akcja pompowania z ergonomicznym uchwytem, który zmniejsza obciążenie palców, ma spust i idealnie spójny naciąg. Wszystkie te cechy oznaczają, że równie wyszkolony łucznik będzie w stanie naciągnąć nieco cięższy łuk i strzelać dokładniej, ponieważ konsekwencja jest kluczem do celności.

Mówiono, że wysoka szybkostrzelność nie jest zbyt korzystna w przypadku dużego naciągu, ponieważ męczy łucznika. Istnieją 3 odpowiedzi na to pytanie.

Po pierwsze, najnowszy model Joerga ma z przodu wypustkę, która pozwala łucznikowi używać dwóch palców lewej ręki do pomocy w utrzymaniu łuku w pełnym naciągu. Zmniejsza to zmęczenie, ponieważ wysiłek związany z trzymaniem naciągu jest lepiej rozłożony podczas celowania.

Po drugie, myślę o tym bardziej jako o elemencie przeciw kawalerii i przeciw szarży. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby łucznicy stracili jeden lub dwa strzały na salwę, a następnie przeładowali, aby zachować świeżość. Następnie, jeśli kawaleria wroga szarżuje, mogą wystrzelić wszystkie swoje strzały potężną salwą, prawdopodobnie przerywając szarżę.

Po trzecie, jest to idealna broń do zasadzek, która przesunęłaby nacisk na wojnę na taktykę małych jednostek i potyczki. Historycznie rzecz biorąc, zasadzki zwykle pociągały za sobą początkową salwę mającą na celu zmiękczenie przeciwnika, a następnie szarżę do ataku, ponieważ straty zadane przez jedną salwę nie wystarczyłyby, aby zasadzka była tego warta. Ale 7 strzałów każdy jest prawdopodobnie tego warte bez opłaty. Niewielka grupa elitarnych harcowników mogłaby oderwać kawałki sił wroga, a nawet gdyby ludzie szybko podnieśli tarcze, nadal mogliby zranić lub zabić konie i uniemożliwić kawalerii wroga dotarcie na pole bitwy.

To są wszystkie znaczące zalety z niewielkimi wadami. Nie sądzę, aby rozsądne było myślenie, że to nie zmieniłoby sytuacji.

To „inżynierskie podejście do łucznictwa” … całkowicie bezużyteczne.

Przyjrzyj się temu i / lub temu .

dwa fajne filmy w zasadzie próbują pokazać prawdziwy wyczyn „profesjonalnego” łucznictwa nie mają nic wspólnego z tym, jak szybko udaje Ci się naciągnąć strzałę, ponieważ można to zrobić dość szybko, biorąc pod uwagę określoną ilość treningu.

Prawdziwe problemy to:

1. Musisz zapewnić energię do wystrzelenia strzały mięśniami ramion, a to jest ciężka praca nawet dla wyszkolonych łuczników. Zwiększenie „szybkostrzelności” jest bardzo wymagające, jeśli chcesz dać swojej strzale wystarczającą siłę, aby była naprawdę szkodliwa. Czas potrzebny do nasadzenia strzały jest znikomy w porównaniu z czasem regeneracji twoich mięśni za pomocą potężnego (np .: 105lb ~ = 50kg ~ = 450N) długiego łuku. (uwaga: złożony mieć spadek, więc znacznie łatwiej jest zachować postawę podczas celowania, ale musisz zapewnić całą energię on sam).
2. Celuj szybko i dokładnie. „Szybka” jest potrzebna, aby uniknąć bezużytecznego zmęczenia ramion, utrzymując zgięty łuk.

Komentarze

• Ty ' drugi film dowodzi, że masz rację, chociaż bardzo ciekawe, strzelcy przyznają, że zajęło to lata ćwiczeń, podczas gdy łuk, o który pytamy, wymaga niewiele praktyki.
• @ TrEs-2b Łuki użyte w drugim filmie mają wyjątkowo niską siłę naciągu. Są one ' używane do strzelania do celów z bliskiej odległości. Chociaż jest to imponujące osiągnięcie, nie jest również praktyczne w przypadku polowań lub wojny.
• @ TrEs-2b: NIE sposób, w jaki można używać łuku bez odpowiedniego przeszkolenia. Nawet jeśli Twój ” natychmiastowy Legolas ” zdoła Ci pomóc w naciągnięciu strzały, pozostaje on dużą częścią łucznictwa: użyj swoich mięśni, aby zgiąć łuk i wyślij strzałę tam, gdzie chcesz. Angielski ” długi łuk ” jest uważany za jedyną prawdziwą ” tajną broń „, który był używany przez wiele stuleci, ponieważ prawdziwym ” sekretem ” było szkolenie łuczników zostały poddane.
• Tak, i płacono im zgodnie z siłą naciągu łuku, niektórzy znudzeni mieli ciężar naciągu około 150 funtów.Nie ma mowy, abyś mógł narysować taki trening, aby uzyskać poważny rozwój mięśni.

Ostatnie 10 minut ten film całkowicie odpowiada na twoje pytanie; zasługa Shada za odpowiedź. Jest to zestawienie funkcji łuku, kuszy oraz tego, jak korzyści z każdego z nich są połączone w SIL bez żadnych kar. Jeśli spojrzysz na niektóre kusze wyprodukowane w tamtym czasie, zobaczysz, że nauka o materiałach była w tamtym czasie, aby stworzyć wersję bez aluminium.

Innymi słowy, było to zarówno możliwe, jak i zmienił zasady gry. Gdyby tylko jedna strona była w ten sposób wyposażona, mieliby przewagę. Gdyby obie strony były w ten sposób wyposażone, taktyka walki prawdopodobnie musiałaby się radykalnie zmienić (ale może nie mieć tego ze względów społecznych). Możesz przeczytać więcej o technologii kuszy tutaj , jeśli nie sądzisz, że technologia istniała do stworzenia SIL. Dla porównania, niektóre kusze narysowane za pomocą wyciągarki (rys. kusza jest właściwie nazywana rozpinaniem) to funt 1000 funtów lub więcej. Są to kusze ręczne. Były oczywiście większe kusze montowane na ścianach z ramionami szerszymi niż 10 stóp. Te również były wyciągane za pomocą wyciągarki i ja ”. Nie jestem do końca pewien, ile siły udało im się osiągnąć.

Ciekawostką w tym wszystkim są umiejętności łuczników tamtych czasów. Podczas bitwy pod Agincourt historycy donosili, że francuscy rycerze opuścili przyłbice i pochylili głowy do przodu, aby chronić oczy i otwory oddechowe przed łucznikami. To poważna umiejętność, więc nie chodzi tylko o technologię, ale angielscy łucznicy byli rzeczywiście znani ze swoich umiejętności.

Komentarze

• Wydaje mi się, że opuszczenie przyłbicy i przechylenie głowy do przodu również ma sens nawet w obliczu armii złych łuczników, ponieważ przy wystarczająco dużej ilości ” ognia „, prawdopodobieństwo trafienia jest dość duże. Współcześni żołnierze mają tendencję do szukania osłony, gdy do nich strzelają, mniej ze względu na zdolność strzelca, ale bardziej, aby zminimalizować ryzyko trafienia. Zwiększanie własnej ochrony zawsze ma sens, niezależnie od umiejętności przeciwników.

Myślę, że tak być przełomem w wojnie morskiej, może nawet do wczesnej ery muszkietów. Podczas wchodzenia na pokład statku szybkostrzelność jest bardzo ważna, a gdy zaczniesz się zbliżać, więc ktoś, kto narysuje wersję o małej mocy z odległości 50 mi kilka strzałów z rzędu może być bardziej praktyczne niż ładowanie broni czarnoprochowej. I chociaż jest to bardziej skomplikowane i podatne na awarie niż zwykły łuk lub kusza, gdy jesteś na morzu, masz więcej czasu na naprawianie rzeczy.

Ten rodzaj broni może również pokonać kuszę, gdy przychodzi do samoobrony podczas podróży. Chociaż jest on bardziej masywny niż kusza, zawsze możesz go naładować, nie uszkadzając jego mechanizmu, podczas gdy jeśli będziesz mieć kuszę zawsze gotową do strzału, będziesz duży nacisk na kończynę.

Chociaż może to nie być skuteczne przy strzelaniu z salwy, jest zdecydowanie zaletą dla harcowników, którzy chcą zasadzić wroga. Niewielka grupa łuczników IL wynurzających się z doliny może siać spustoszenie w plutonie żołnierzy maszerujących w dół. Zabicie jak największej liczby wrogów tak szybko, jak to możliwe, jest w takiej sytuacji fundamentalne.

Kolejna sytuacja, w której może się to przydać – obrona przed atakiem na konstrukcję obronną. Wyskocz z crenelacji, wystrzel magazynek, ściągnij, załaduj ponownie i powtórz.

Wygląda również na to, że może to być dobry instrument myśliwski. Może trochę za głośno, ale może lepiej, gdy atakuje cię dzik lub tur.

Podsumowując, byłby to przełom w krótkich starciach, ale nie w bitwach na otwartym polu. Wreszcie , jeśli żadna z tych zalet nie jest przekonująca, prowadzi to do znacznego obniżenia kosztów szkolenia w porównaniu ze zwykłym łukiem. Pytanie brzmi, jak koszty konserwacji i produkcji wypadłyby w porównaniu z oszczędnościami na treningu. Domyślam się, że posiadanie pół-biegłej jednostki użytkowników IL w porównaniu z pół-biegłą jednostką łuczników byłoby bardziej opłacalne, ale posiadanie wyspecjalizowanej jednostki jednostek IL nie opłaci się.

Coś, czego inne odpowiedzi nie wydają się rozwiązywać, to fakt, że natychmiastowe legole przynoszą dwie naprawdę ważne mechanizmy przełamujące grę:

Każdy może teraz wystrzelić strzałę : O ile ma siłę ramienia (niezbyt mocno, ponieważ większość populacji już robiła m prac ręcznych) możesz błyskawicznie zmienić miasteczko rolników w przyzwoitą jednostkę łuczniczą. To znacznie zwiększa twoją siłę militarną i skraca czas szkolenia prawie do zera bez większych dodatkowych kosztów.

Możesz mieć duży i stały przepływ strzałek : ponieważ teraz możesz zbudować dużą jednostkę łuczniczą bez większych kosztów, dlaczego miałbyś w ogóle mieć rycerzy? po prostu noś ze sobą naprawdę dużo strzał i zrób coś w rodzaju Oda Nobunaga w układzie trzech linii i spamuj je, aż zginą. Jeszcze lepiej możesz zbierać używane strzały (zarówno twoje, jak i przeciwnika) i poddawać je recyklingowi.

4 strzały do jednej oznaczają, że właśnie przyniosłeś broń automatyczną na pojedynczą walkę, tak na wojnie to jest absolutnie zmieniacz gry. wojna domowa w USA wykorzystywała karabiny jednostrzałowe, kiedy dostępne były 6-karabiny i karabiny łańcuchowe. potem Niemcy uzbroili wszystkie tam wojska w karabiny podwodne i maszynowe i prawie podbili stary świat. z perspektywy wojny jest to absolutna zmiana zasad gry. wszystkie wojska to broń mobilna. w średniowiecznym świecie jeden człowiek stał się teraz odpowiednikiem 2-3 mężczyzn. po prostu na siłę pomnożyłeś swoją armię.

Chińska powtarzalna kusza

Chciałbym podnieść to, o czym wspomniał mimochodem Alberto Yagos w komentarzu, w poprawną odpowiedź i rozwinąć na tym.

Najpierw trochę o kuszach w ogóle:

Kusza była przerażająca broń, kiedy po raz pierwszy pojawiła się w Europie. Wykształcenie prostego chłopa w posługiwanie się bronią wymaga znacznie mniej treningu w porównaniu z łukiem. Połącz to z faktem, że pojedynczy bełt z kuszy może zabić opancerzonego szlachcica na średnim dystansie. Wyczyn, który tuż przed wejściem kuszy był naprawdę trudny. Ciągłe ulepszenia w kowalstwie zbroi wraz z odpowiednim nakładaniem warstw z gambaesonem (zbroja materiałowa redukująca uderzenia noszona pod zbroją) strzała nie przebiłaby się, dopóki nie trafiła w miejsce takie jak pacha. To, a potem wprowadzenie pierwszych muszkietów, zapoczątkowałoby upadek pełnej zbroi w Europie.

Powtarzalna kusza

Myślę, że powinieneś rozważyć chińską powtarzalną kuszę (prawdziwe imię Cho-ku-nu lub Lián Nú). Wiemy, że pierwsza wersja istniała już w IV wieku pne, więc technika tworzenia tej broni jest zdecydowanie dostępna. Jest na tyle skuteczna, że była używana przez setki lat.

Chociaż nie jest ani tak dokładna, ani tak silna jak zwykła kusza, adept może szybko wystrzelić duże ilości bełtów. Wydaje się jednak, że repeater nigdy nie był używany na korzyść „normalnej” kuszy. Część problemów wydaje się wynikać z tego, że strzały w niektórych modelach nie były wypukłe. Prawdopodobnie teoretycznie istnieje lepszy projekt, który nadal może wykorzystywać średniowieczne rzemiosło, jeśli zostanie wygrany, w którym można połączyć najlepsze aspekty kilku typów kusz repeatera.

Ostatnie słowa:

Połączenie powtarzających się kusz i zwykłych jednostek kusz mogłoby daje armii dość dobre zdolności dystansowe w krótkim czasie, jeśli broń jest dostępna, ale brakuje ci wyszkolonych żołnierzy. Powtarzacze na wyjściu, a nawet niewielka grupa zwykłych adeptów kusz stają się naprawdę niebezpiecznym dodatkiem przeciwpancernym do średniowiecznej armii.

Ale jeśli tylko duża ilość pocisków w krótkim czasie jest tym, czego potrzebujesz, zawodowy łucznik w tej erze mógłby założyć i wystrzelić strzałę z niesamowitą prędkością. W rzeczywistości prędkość strzelania Legolasa jest podobna do tej. Mówi się na przykład, że był to test wstępny dla słynnych łuczników Saracenów, aby wystrzelić 4 strzały, zanim pierwsza uderzy w ziemię, co zostało udowodnione, że jest rzeczywiście możliwe.