Co definiuje muzykę pop jako gatunek? Jakie wzorce i trendy możemy znaleźć w muzyce pop?

Najlepsze odpowiedzi na takie pytania mają charakter ekonomiczny i nie są ograniczone do żadnych konkretnych definicji muzycznych, ponieważ „pop” zawsze ewoluuje i się zmienia.

W dowolnym momencie, w w dowolnej lokalizacji lub kulturze muzyka „pop” jest najnowszym wyłaniającym się stylem muzycznym, który jest komercjalizowany, reklamowany i sprzedawany na dużą skalę. To, co zdefiniujesz jako „pop” w USA w 2014 roku, będzie bardzo różne od tego, co w USA definiuje się jako „pop” za dziesięć czy dwadzieścia lat.

Innym słowem na określenie „muzyki pop” jest muzyka komercyjna. Jest całkowicie dziełem XX wieku i nie istniało przed powstaniem radia.

„Pop” oznaczał bardzo różne rzeczy w każdym kraju na świecie, w którym było komercyjne radio. Muzyka pop w Kenii w 1975 r. Bardzo różniła się od tej w Meksyku w 1935 r. Czy we Włoszech w 1995 r. Ale wszystkie formy muzyki pop mają jedną wspólną cechę: są tworzone po to, aby zarabiać pieniądze w większym przemyśle muzycznym.

Muzyka pop to fenomen przemysłu muzycznego, który rozpoczął się na początku XX wieku, kiedy komercyjne stacje radiowe zaczęły nadawać nagrane wcześniej utwory muzyczne.

Następnie profesjonalne wydawnictwa muzyczne zaczęły zlecać komponowanie określonych rodzajów muzyki, które miały być produkowane. i nagrane przez profesjonalne wytwórnie muzyczne w określonych stylach. Te utwory muzyczne byłyby specjalnie dostosowane do rodzajów muzyki, które poszczególne stacje radiowe chętnie emitowałyby, aby przyciągnąć określoną grupę słuchaczy. Było to z kolei napędzane przez rodzaje reklam (reklam), które różne firmy produkcyjne tworzyły i płaciły stacjom radiowym za nadawanie między odtwarzaniem wcześniej nagranych utworów muzycznych.

Działo się to równolegle w różnych narody i kultury na całym świecie. W każdym kraju, w którym było radio i gospodarka wspierająca sprzedaż masowo produkowanych nagrań, pojawiały się i rozwijały zupełnie inne rodzaje „popu”.

Początkowo każda stacja radiowa odtwarzała wszystkie rodzaje muzyki, ale z biegiem czasu niektóre stacje radiowe specjalizowały się tylko w jednym gatunku muzycznym, aby odwołać się do ściśle określonej grupy demograficznej słuchanie opinii publicznej, ponownie po to, aby przyciągnąć płatną reklamę od pewnych firm, które chcą sprzedawać publicznie określone kategorie towarów, w celu stworzenia dobrze zarządzanego dochodowego biznesu dla stacji radiowej.

W niektórych krajach radio stacje płaciły tantiemy wydawcom i wytwórniom muzycznym za każdym razem, gdy został wyemitowany konkretny utwór nagrany wcześniej. W każdym razie wytwórnie płytowe produkowałyby masowo nagrane płyty (single i albumy), a później kasety, płyty CD lub inne rodzaje nośników i udostępniałyby je do sprzedaży w lokalnych sklepach muzycznych na obszarach, w których dana stacja radiowa nadaje publiczny. Zostało to starannie zsynchronizowane z kampaniami marketingowymi, aby te określone utwory muzyczne były odtwarzane w określonych stacjach radiowych w określonych ramach czasowych, aby zwiększyć potencjał sprzedaży. Wszystko było starannie zorganizowane z inwestycjami, planami biznesowymi i marketingowymi.

Do tego stopnia, że stacje radiowe specjalizowałyby się w graniu określonego stylu muzycznego, który byłby atrakcyjny dla określonej wąskiej grupy demograficznej słuchaczy, wytwórni płytowych i wydawnictw. firmy zobowiązywałyby się, celowo poszukując i finansując muzyków, którzy mogliby tworzyć muzykę dostosowaną do życzeń tych konkretnych stacji radiowych. W ten sposób różne podgatunki muzyki pop na całym świecie powstały w swoistej pętli sprzężenia zwrotnego między stacją radiową a wytwórniami płytowymi. Style i gatunki muzyki pop zawsze się zmieniały i ewoluowały, ale zawsze w odpowiedzi na presję rynkową dotyczącą sprzedaży nagrań i zarabiania pieniędzy.

Dzieje się tak do dziś, mimo że jest o wiele więcej miejsc marketingu i sprzedaży muzyki niż tradycyjne stacje radiowe i tradycyjne sklepy muzyczne, które sprzedawały płyty i taśmy.

Są tylko dwie inne ekonomiczne kategorie muzyki oprócz muzyki pop: muzyka ludowa , czyli muzyka tworzona przez amatorów dla własnej przyjemności nie spodziewaj się, że zarobisz dużo pieniędzy na muzyce klasycznej , czyli muzyce wyrafinowanej intelektualnie, której tworzenie i wykonywanie jest drogie ale jest opłacany przez patronat , czyli bezpośredni zastrzyk pieniędzy od bogatych szlachciców, rządów, kościołów, korporacji i podobnie. Muzyka klasyczna nie generuje zysków.

Skąd więc pochodzą style muzyki pop? Najwcześniejsza muzyka pop w każdej kulturze była zwykle adaptowana z istniejących lk muzyki iw pewnym sensie muzyki klasycznej.

Zawsze było tak, że muzycy ludowi i muzycy klasyczni angażowali się w komercyjny przemysł muzyczny, wytwórnie płytowe, radio, telewizję i ruchome obrazki. W takim stopniu, w jakim to robią, mają tendencję do przekształcania swojej muzyki z folkowej lub klasycznej w pop, zgodnie z presją wywieraną na nich przez wydawnictwa i wytwórnie płytowe oraz przemysł muzyczny, w nadziei na zyski. Chodzi o pieniądze.

Komentarze

• To świetny opis! Pop zrozumiałbym nie jako gatunek ze względu na jego strukturę muzyczną, ale jako ” metagenre ” gatunek zależny od informacji spoza samego dzieła. Warto się zastanowić: jaki gatunek byś wybrał przypisz – na przykład – muzykę Britney ' teraz w 2020 roku, ponieważ nie można jej już uważać za ” pop „? Lub gdy coś zostanie rozważone ” pop ” it ' jest uważany za wieczny tag? Co o tym sądzicie?

Styl muzyki pop się zmienia na przykład muzyka pop z lat 50. będzie teraz nazywać się rock „n” roll.

Wikipedia ma to do powiedzenia na temat tego, co zwykle stanowi plik piosenka pop w obecnym czasie:

Należą do nich ogólnie utwory o długości od krótkiej do średniej długości, napisane w podstawowym formacie (często o strukturze zwrotka-refren), a także powszechne wykorzystanie powtarzających się refrenów, melodyjnych melodii i chwytliwych haczyków.

(pogrubienie jest moje)

Zatem definicja nie musi koniecznie dotyczyć samej muzyki, ale wydaje się bardziej dotyczyć tego, jak zaaranżowane są elementy piosenki.

Komentarze

• Nie ' nie zdefiniowałem tego – dlatego dodałem pogrubienie.Istnieją ogólne wskazówki, ale tak naprawdę jest to wszystko, co listy przebojów / top-40 / Billboard mają jako najlepiej sprzedającą się / najczęściej słuchaną muzykę.
• Rozumiem, ale nie zgadzam się. ” Pop ” w kontekście lat 50. byłby bardziej Frankiem Sinatrą. Tak, po latach 60-tych pop jest ” cokolwiek ' w radiu ” i ” Pop / Rock ” tak mówią alejki w sklepach muzycznych, ale był czas, że były różne.

Pop = „popularne”. Rodzaj popularnej muzyki zmienia się w czasie wraz z trendami i modą i jest wcześniejszą wersją tego, co teraz nazywamy „wirusową”: rzeczy zyskują na popularności, ponieważ zyskały popularność.

To trochę tak, jak giełda: dlaczego cena akcji idzie w górę? Ponieważ może jakieś zdarzenie wywołało gwałtowny wzrost. Być może niewielki. Wtedy ludzie zdają sobie sprawę, że to „idzie w górę”, więc kupują, co podnosi cenę. Wkrótce cena jest znacznie wyższa i nie ma żadnego innego powodu niż postrzeganie jej jako „rosnącej”.

Podobnie jest z muzyką popularną – taką, którą można reklamować ludziom, którzy chcą to dlatego, że zarabia pieniądze. Ludzie go kupują (lub po prostu słyszą biernie), staje się bardziej powszechny i znajomy, aw pewnym momencie ten rozmach tworzy coś, co jest zauważalne w całym kraju.

Jeden Różnica polega na tym, że przemysł muzyki pop jest manipulowany: promotorzy organizują występy w tak prestiżowych miejscach, jak Radio 1 lub jakiś topowy program telewizyjny, co daje temu „wirusowemu” początek.

„To to samo, od rocknrolla w latach 50-tych po punk aż do teraz.

Mówiąc to, można argumentować, że występuje zjawisko takie jak Little Richard, Elvis czy John Lydon, Kurt Cobain, rozpoczynający nowy styl, a inni ludzie „wskakują na modę” i jeżdżą na nim z własną wersją podobnej rzeczy – ale pierwotne wyobrażenie o tym, co się działo, jest takie coś zrodzonego z kultury i prawdziwego talentu oraz chęci spróbowania czegoś nowego. Na szczęście nie chodzi tylko o pieniądze.

Powiedziałbym, że muzyka pop nie jest tak bardzo stylem / gatunkiem muzycznym, jak wskaźnikiem tego, co jest obecnie popularne dzięki połączeniu „wirusowego „efekt i ukierunkowany marketing / promocja, co znacznie się różniło od lat 50-tych: muzyka pop z 1995 roku różniła się od tej z 1955 roku i od dzisiejszej muzyki pop.

Jeśli spojrzysz ze względu na wspólny czynnik, myślę, że byłoby to:

• Paletowalna długość (zwykle 3-4 minuty), tak aby można było przyjść i przejść przez radio lub inne piosenki bez zajmowania się za dużo czasu.

• Chwytliwe / intrygujące / irytujące do słuchania, aby je zapamiętać. Czasami irytujące piosenki stają się nabieranym gustem i zyskują ogromną popularność („nie ma limity ”)

• Zwykle związany z czymś wizualnym lub trendem – ostatnio („ obraz jest wszystkim ”- S. Cowell), ale także prawdziwy od lat 50-tych do punka, nowa fala, grungy itp.

• Pop jest często napędzany przez nastoletnią populację więc coś, co przemawia do nich i może być uznane za „fajne” wśród rówieśników, prawdopodobnie zadziała.

Komentarze

• @JCPedroza: Problem w tym, że taka analiza muzyczna ze względu na kategoryzację będzie albo zbyt abstrakcyjna, albo z czasem stanie się nieważna. To ' nie jest tak jednoznaczne, jak to, co definiuje na przykład muzykę klasyczną, operę, reggae czy rap.
• @JCPedroza – rozumiem, o co chodzi, ale to oznacza znalezienie wspólna płaszczyzna między ” Rock Around the Clock „, ” Idealny dzień ” autorstwa Lou Reeda i ” I Feel Love ” autorstwa Donny summer. Wydaje mi się, że ' reprezentują różne gatunki, chociaż ' to cała muzyka pop, ponieważ trafiły na listy przebojów. Myślę, że widzę, o co pytasz ', ale ' nie jestem pewien, czy to przekłada się na pop będący gatunkiem (moim zdaniem ) – pop z datą może wyglądać jak 80 ' pop, ale 70 ' popowych coverów Punk, Disco, Glam itp. . to staje się trudne ..

Prowadziłem popularne zajęcia z muzykologii przez ostatnie kilka kwartałów w UCSB w zeszłym roku. To zdecydowanie szara strefa, zdefiniowana bardziej przez konwencje społeczne niż przez cokolwiek muzycznego. Jednak mieliśmy, jak sądziłem, solidną definicję roboczą.

Popularna muzyka to:

1. Produkcja masowa i rozpowszechnianie – płyty są tłoczone, mp3 trafia do bandcampu, publiczność jest zapraszana na koncerty.
2. Bezosobowe – słuchacze zwykle nie znają muzyków
3. Między muzyką klasyczną a folkową – co oznacza, że to nie jest rząd dotowane i niekoniecznie wymagają dyplomu, ale też nie grasz w to tylko z przyjaciółmi i rodziną w domu.

Uznałem tę definicję za raczej elegancką, chociaż z pewnością można szturchać dziury w nim (jak wszystko inne). Jako kompozytor nie widzę różnicy między muzyką popularną i klasyczną / koncertową / jakkolwiek ją nazwiemy, która nie jest społeczna ani socjoekonomiczna. To głównie występy i praktyka w sali koncertowej, która jest całkowicie społeczna (nie muzyczna).

Jeśli chodzi o odpowiedź cytującą badanie Billboard – to „świetne i interesujące badanie, ale użycie go jako sposobu na zdefiniowanie muzyki popularnej raczej wyklucza, że pasuje do tej definicji. Na przykład noise rock i minimal elektronika.