Kto był autorem Marka?

Źródło Ewangelii do Jana Marka

W pierwszej kolejności może nam pomóc zrozumienie, w jaki sposób Ewangelia otrzymała imię Jana Marka.

Jan Marek został przedstawiony pod koniec Dziejów Apostolskich jako towarzysz Pawła i Barnaby (Jan Marek był najwyraźniej kuzyn Barnaby; por. Kol 4,10), chociaż wcześniej w tym rozdziale dom jego matki „stał się miejscem schronienia dla Piotra. Jan Marek pozostał z Pawłem i Barnabą podczas ich podróży. Ale Jan Marek w końcu wrócił do Jerozolimy, zanim ich planowali. podróż dobiegła końca, co zepsuło jego stosunki z Pawłem. W 15 Dziejach Apostolskich Jan Marek najwyraźniej nadal przebywał w Jerozolimie, podobnie jak Piotr.

Pod koniec pierwszego wieku narosła tradycja, że Jan Marek stał się bliski towarzysz podróży Piotra (1 Piotra 5,13). Na początku drugiego wieku tradycja ta identyfikowała Jana Marka jako autora wspomnień Piotra. ¹ Około 110-120 r. Papias napisał:

Marek, tłumacz Piotra, dokładnie spisał to, co zapamiętał, zarówno słowa, jak i czyny Chrystusa, ale nie w porządku chronologicznym, bo nie słyszał Pana ani mu nie towarzyszył. Później jednak towarzyszył Piotrowi, który dostosował swoje instrukcje do potrzeb, ale nie w celu wygłoszenia serii wykładów naszego Pana. Tak więc Marek nie popełnił błędu, zapisując poszczególne dyskursy w kolejności, w jakiej je przywoływał. Jego jedyną troską było to, aby nie pominąć ani jednej rzeczy, którą słyszał, ani nie pozostawić żadnej nieprawdy na tym koncie.

Identyfikacja Jana Marka jako autora wspomnienia Piotra o Jezusie został powtórzony przez Ireneusza w Przeciw herezjom 3.1, w tradycyjnym już porządku czterech kanonicznych Ewangelii:

Mateusz wydał również pisemną Ewangelia wśród Hebrajczyków w ich własnym dialekcie, podczas gdy Piotr i Paweł głosili w Rzymie i kładli podwaliny pod Kościół. Po ich odejściu Marek, uczeń i tłumacz Piotra, przekazał nam również na piśmie to, co zostało głoszona przez Piotra. Łukasz, towarzysz Pawła, zapisał w księdze głoszonej przez niego Ewangelii. Następnie Jan, uczeń Pana, który również oparł się na Jego piersi, sam opublikował Ewangelię podczas swego pobytu w Efezie w Azji.

Kwestia sporna podnoszona przez współczesną naukę jest jednak taka: Ireneusz napisał to prawie siedemdziesiąt lat po Papiaszu, a to, co napisał Papiasz, nie wyjaśnia, że jest mówienie o tekście, który nazywamy „Ewangelią Marka”. Raczej opis Jana Marka dokonującego transkrypcji niezorganizowanego zbioru dyskursów przez Papiasza nie pasuje do naszej Ewangelii Marka, która jest narracją o przemyślanym kształcie. ² (Podobnie Ireneusz „twierdzi, że Marek został napisany po odrzuceniu Mateusza przez ogromną większość stypendiów (nawet wśród chrześcijan), ponieważ Marek był źródłem Mateusza i żaden nie powstał po hebrajsku).

Wewnętrznie autor Ewangelii nie identyfikuje się. Ponieważ najwcześniejsza pewna identyfikacja autora książki nastąpiła dopiero w drugiej połowie drugiego wieku, uczeni ustalili, że było już za późno, aby być wiarygodnym historycznie.

Jeśli nie John Mark, to kto?

Większość zgodna co do tożsamości autora Ewangelii Marka jest taka, że nie znamy osoby lub osób, które napisały książkę. Ich tożsamość jest nieznana i niepoznawalne.

Jednak uczeni starają się określić przybliżony czas i lokalizację pochodzenia książki. Może to pomóc nam zrozumieć, jaką osobą był autor, jeśli nie jego konkretną tożsamością.

Chociaż proroctwo z 13 Marka prawdopodobnie sięga do autentycznej apokaliptycznej nauki Jezusa, staranne ułożenie tych nauk w Uważa się, że pojedyncza struktura chiastyczna i jej akcentowanie wojny w Judei odzwierciedla „świadomość autorów (pierwszej) wojny żydowsko-rzymskiej w latach 66-73 ne. The New Oxford Annotated Bible (red. Michael D. Coogan) poprzedza Ewangelię Marka w ten sposób:

Z powodu niejasnych odniesień do zniszczenia Jerozolimy w Marku 13 (kontrast Mt 22,7; Łk 19,32), Uważa się, że Ewangelia powstała tuż przed powszechnym ludowym buntem Żydów, który rozpoczął się w 66 roku n.e. oraz rzymskim podbiciem i zniszczeniem Jerozolimy i Świątyni w 70 roku n.e. Ewangelia jest językiem popularnej greki.

Narracja w Dziejach Apostolskich przedstawia chrześcijan jako spotkania w synagogach przed ugh wczesne lata 60. Jednak jakiś czas po wojnie chrześcijanie i judaizm zaczęli się rozdzielać; ruch chrześcijański nie był już uważany za sektę w judaizmie, ale za religię niezależną od niego. Proroctwo Marka 13 zawiera ostrzeżenie, że naśladowcy Jezusa będą cierpieć karę w otoczeniu synagogi (13.9); byłoby to zgodne z okresem przed rozdzieleniem „chrześcijaństwa” i „judaizmu”, co ponownie sugeruje okres autorstwa przed końcem wojny.

Jednak jeśli chodzi o miejsce jego powstania, różne miejsca zostały zasugerował. Rzym jest wspólny dla tradycyjnego poglądu, biorąc pod uwagę skojarzenie Piotra z miastem. ³ Eckhard Schnabel, Mark: An Introduction and Commentary , przedstawia dowody na ten pogląd:

Częste latynizmy w tekście Marka mogą być traktowane jako wewnętrzny dowód na Rzym jako pochodzenie Ewangelii (np. 2: 4, 9-12 krabattos , „mat”; Lat. grabatus ; 2:23 hodon poiein , „make their way; Lat. iter facere ; 3: 6, 15: 1 symboulion didonai , „formuj plan, działkę”; łac. consilium capere / dederunt ; 3: 6, 6:27 spekoulat r , „kurier, kat”; łac. spekulant ). Ponieważ wiele z tych latynizmów można znaleźć w języku greckim koine, a także w Ewangeliach Mateusza i Łukasza, nie udowadniają one, że Marek napisał swoje Ewangelia w Rzymie, ale ich częstotliwość u Marka preferuje pochodzenie rzymskie.

Inną popularną sugestią jest Syria. Camille Focant, The Gospel Wed to Mark: A Commentary , odsuwa:

Jeśli rzymskie pochodzenie Marka wydaje się najbardziej prawdopodobne, ostatnio często broniono innej hipotezy: pochodzenia syryjskiego (Kee, Community , 102-3; Myers, Binding , 41; Schenk, Markusevangelium , 45–48). Broniony zwłaszcza przez Kümmel ( Einleitung , 70), został ostatnio zajęty przez amerykańską grupę egzegetyczną, według której Mark zdradza zainteresowanie skierowane nie w stronę ludności miejskiej, ale raczej wiejskiego świata analfabetów. chłopi urodzeni we wsiach lub małych miasteczkach albo z Górnej Galilei, albo z południa Syrii (Rohrbaugh, „Położenie społeczne”). Tę tezę poparł Theissen ( Lokalcolorit , 248-61). Jego argumenty zostały słusznie skrytykowane przez van Iersela (36-39). Tezę podjął Marek (30-37): dla niego, gdyby Marek 13 poczynił aluzję do prześladowań Nerona, spodziewalibyśmy się znaleźć tam postać pogańskiego króla jako tego cesarza, rodzaj bestii jak w Księga Daniela lub w Objawieniu. Z drugiej strony, według niego, sformułowanie Marka 13 jest całkowicie dostosowane do osób w pobliżu wydarzeń wojny żydowskiej.

Podsumowanie

Podsumowując proces myślowy współczesnej nauki:

• Tradycyjna atrybucja Jana Mark jako autor tej ewangelicznej narracji opiera się na skąpych i późnych dowodach. Najwcześniejszy dowód (Papias) opisuje tekst, który nie przypomina Ewangelii Marka.
• Ponieważ wszystkie rzeczy są równe, krytyczna wiedza nie może faworyzować twierdzeń jednej religii o nadprzyrodzonym lub cudownym znaczeniu nad inną religią. s (np. jako „bezstronni” historycy nie mogą zaakceptować chrześcijańskich roszczeń do autentycznych proroctw w porównaniu z muzułmańskimi roszczeniami do autentycznych proroctw). Dlatego nawet jeśli Jezus dokonał autentycznych przepowiedni dotyczących upadku Jerozolimy i jej świątyni, specyficzny układ tego materiału w Ewangelii Marka sugeruje, że autor był świadomy wojny żydowsko-rzymskiej z 66 r. 73.
• Mimo tej świadomości brak precyzji sugeruje, że autor pisał w czasach wojny. Potwierdza to sugestia Marka 13, że chrześcijanie są nadal akceptowani w synagodze, aczkolwiek z napięciem.
• Słownictwo i idiomy łacińskie mogą wskazywać, że książka została napisana w Rzymie, podczas gdy zainteresowanie z wojną żydowsko-rzymską (i całkowitym brakiem zainteresowania prześladowaniami chrześcijan przez Nerona w Rzymie) może zamiast tego umieścić autora w Lewancie lub w jego pobliżu.

Kto napisał Ewangelię Mark? Nie wiemy. Ale wydaje nam się, że napisał około 66-70 rne, czy to w Rzymie, czy na Bliskim Wschodzie, z pewną troską o wojnę żydowsko-rzymską i ludzi w nią wciągniętych.

Przypisy

¹ Kontrast Hippolytus „listę Siedemdziesięciu uczniów , która identyfikuje autora Ewangelii, kuzyna Barnaby, oraz ten nazwany „John Mark” jako trzech zupełnie różnych ludzi. Byłoby to prawdopodobne, ponieważ „Mark” było wówczas popularnym imieniem grecko-rzymskim.

² Wprowadza Jan jako zwiastun Mesjasza. Jezus zostaje przedstawiony, a następnie zaczyna nauczać Tory, rozdzielać mądrość, leczyć chorych, wypędzać demony, a nawet wskrzeszać zmarłych. Kulminacja tych wydarzeń znajduje się w połowie książki, na końcu rozdziału 8 , gdzie po raz pierwszy zidentyfikowano Jezusa jako „Mesjasza”, co jest bezpośrednio związane z objawieniem, że musi umrzeć z rąk elity jerozolimskiej. To objawienie jest następnie przytaczane dwukrotnie w następnych rozdziałach, po czym następuje jego przybycie do Jerozolimy. Jezus przerywa działalność świątyni, a następnie przepowiada jej zniszczenie. Prowadzi to do narracji o ukrzyżowaniu i pustego grobu. Ewangelia Marka ma starannie skonstruowaną „fabułę”, z powracającymi tematami, a nawet chiasmusem w rozdziale 13.

³ por. 1 Piotra 5.13, gdzie Piotr i Marek są związani z „Babilonem”, szyfrem Rzymu, który powstał po wojnie żydowsko-rzymskiej. Zobacz tutaj , aby uzyskać więcej informacji.

Będąc Mark wyróżnia się uznaniem zarówno Piotra, Najwyższego Apostoła, jak i Pawła, który uznał go za zyskownego w służbie, szczególne uznanie, Marek wyróżnia się.

Wyjątkowa relacja o młodym człowieku, który zostawia swoją szatę w rękach innych i ucieka; a wyjątkowa opowieść o młodym człowieku, ubranym w grobie – a konkretnie po prawej stronie, gotowego do służby – nawiązuje do Marka, młodego człowieka, który odszedł od pracy, ale później został przywrócony i zyskowny.

Nie mam wątpliwości co do autentyczności Marka, który napisał Księgę Marka. I nikt nie może udowodnić, że nie napisał również Listu do Hebrajczyków, jak sądzę, ponieważ nagłówek jego książki wskazuje, że jej treść odnosi się do Wysłannika Przymierza w Malachiaszu i ma silny związek z treścią Listu do Hebrajczyków.

Komentarze

• Nigel, czy możesz używać akapitów (tj. Zostawić pustą linię na końcu każdego wyrażonego pomysłu)? Jeśli ta odpowiedź dodaje coś do debata na temat autorstwa Marka, a potem nie została jasno wyrażona.
• Należycie zanotowane i należycie zredagowane.Nigel.
• Ma to znaczenie, ponieważ masz podręczniki takie jak Burkett ' s. Które są wykorzystywane jako źródła w Wikipedii. Czytane przez tysiące ludzi szukających odpowiedzi. Więc jeśli nie ma czegoś naukowego, który mógłby stanąć na ich drodze, Burkettowie z całego świata kontrolują przekaz.
• @Pete Miałem nadzieję, że odpowiesz na swoje pytanie dotyczące Marka. Nie mogłem się doczekać.