Is er een woord dat een ouder beschrijft wiens kind is overleden?
In de trant van “wees”, “weduwe” en “weduwnaar”, is er een enkel woord voor een ouder die een kind heeft verloren (ongeacht de leeftijd)?
Opmerkingen
- Misschien is er niet zon speciaal woord omdat tot voor kort bijna alle ouders in die categorie vielen.
- (vervolg) Eerlijk gezegd wil ik ‘ niet mijn pijnlijke verlies met de meeste mensen bespreken.
- Ik ben een moeder met een nabestaanden en volkomen blij met die beschrijving. Elk nieuw geslagen woord, zoals degene die hieronder worden voorgesteld, zou alleen werken voor de specifieke nabestaanden zelf. Anderen zouden de betekenis niet kennen. Als de vraag opkwam, zou je jezelf ” tethligons ” kunnen noemen om het verdriet te vermijden om nogmaals uit te leggen dat je kind stierf – maar dan moet je ‘ ” tethligons ” definiëren en jij ‘ ben zo terug bij uw startpunt. Als mensen vragen hoeveel kinderen we hebben, zeg ik dat we er twee hebben, of dat we twee overlevende kinderen hebben. (vervolg)
Antwoord
Ik denk niet dat er een enkel woord is in de volgorde wees en weduwe / weduwnaar . Ik zou zeggen rouwende ouders .
Reacties
- Ik ook niet ‘ Ik geloof niet dat er één Engels woord is voor het verlies van een kind. Er zijn talloze artikelen over nabestaanden die met dit feit beginnen. [ parenting.blogs.nytimes.com/2010/06/08/describing-grief/] En veel organisaties voor ouders die een kind hebben verloren, noemen ze nabestaanden . [ bereavedparents.com/]
- +1 ” Rouwende ouders ” zou volgens mij de meest correcte term zijn om een ouder te noemen die zijn kind heeft verloren.
Antwoord
Ik “ben een rouwende ouder die wenst dat er een term als wees of weduwe was om mijn status te beschrijven. Sommigen zeggen dat die titel niet bestaat omdat de dood van een kind te vreselijk is om onder woorden te brengen. dat het overlijden van een kind historisch gezien zo vaak voorkwam dat het geen speciaal woord verdiende. Ik heb ook “horen zeggen dat het overlijden van een kind” de maatschappelijke status van de langstlevende ouder niet beïnvloedt zoals een weduwe of wees dat doet.
Ik “ben hier om te zeggen dat het” Het is vreselijk voor mij om te denken dat het een te vreselijke gebeurtenis is om er een naam aan te geven. Het gebeurt elke dag met talloze ouders zoals ik, en ik krijg geen troost bij de ontkenning. Het andere idee, dat het zo gewoon is dat er geen naam nodig, lijkt de monumentale impact van het verlies van een kind te verminderen. Hoewel het waar is dat kinderen in het verleden vaker stierven, is dat tegenwoordig niet meer het geval, in ieder geval in de VS. Ik denk dat onze taal moet een inhaalslag maken.
Wat betreft het idee dat onze status in de samenleving onveranderd blijft, hoewel we geen wees of weduwe zijn, zijn we voor altijd gemarkeerd. Ik denk dat het woord schaduw een goede omschrijving is. We zijn een schaduw van ons vroegere zelf, zelfs als we verder gaan. We zullen altijd de schaduw hebben van onze overleden kinderen. Het bevat de bekende dow. Ik ga het gebruiken en hoop dat anderen w ziek met me mee.
Reacties
- Ik ‘ vind het heel erg voor je verlies.
- Ik ‘ m sorry voor uw verlies. Vilomah (zie hieronder) of parphent (parphent.com) zijn voorgesteld.
Answer
Picking at the Betrokken Griekse woorden:
- tethli mmenos is beroofd ( -menos is het einde van in een state of ”)
- en ouders zijn verdwenen , enkelvoud goneas .
Het Latijn voor nabestaanden is detrudat (wat ik niet leuk vind), en ouder is parens .
Ik denk dat het handig zou zijn voor nabestaanden als ze op de vraag of ze kinderen hebben, zouden kunnen zeggen:
- Ik ben een tethlimom. (als een moeder)
- Ik ben een tethlidad. (als een vader)
- We zijn tethligons. (voor beide)
in plaats van:
- Ik had een kind, maar dat kind stierf.
- Ik had wel een zoon, maar hij stierf.
- Ik had een dochter, maar ze stierf.
Veel minder pijnlijk.
Het twee-ouderwoord zou tethligons kunnen zijn.
Reacties
- Welkom bij ELU. Leuke eerste post. Ik heb de vrijheid genomen om te proberen uw bericht opnieuw te formatteren, en iemand heeft het voor de duidelijkheid opnieuw gerangschikt. Als dit niet helemaal is wat u van plan was, aarzel dan niet om het zelf te bewerken om het te laten zeggen wat u van plan was.
Antwoord
Dit kan heel goed een semantische kloof zijn – een concept waarvoor geen woord bestaat. Niet alleen voor Engels, maar zelfs voor andere talen.
Pakistaanse dichter en schrijver Fatima Bhutto schreef in A Nation “s Sorrow: vandaag, voor ons jonge burgers, voelt Pakistan aan als een land zonder dromen (17 december 2014)
Er is geen woord voor een ouder die een kind begraaft. Geen equivalent van weduwe of wees in welke taal dan ook die ik ken, we hebben de taal niet om een ouder te beschrijven die zijn kind voor zijn tijd op de aarde legt. met welke tong spreken we nu over de doden? Het is een verdriet dat te groot is om te dragen.
Reacties
- en de taal mist dat woord niet.
Antwoord
Net als de man (tegenover ) equivalent van “weduwe” is “weduwnaar”, dus zou het logische tegenovergestelde van “wees” waarschijnlijk “wees” moeten zijn.
Je zou waarschijnlijk ook het woord “griever” of zelfs “bereaver” kunnen gebruiken, hoewel t hey zijn algemener, dus ik vind “wees” (en “weeskinderen”) beter.
Eén woordenboek-oorsprong voor wees:
Oorsprong: 1425–75; laat Middelengels (zelfstandig naamwoord) < Laat-Latijn wees wees berooid, zonder ouders < Griekse nabestaanden weeswezen; verwant aan Latijnse orbus nabestaanden
Antwoord
Ik verloor mijn zoon Andy in mei 2010 aan hersentumoren. Ik ben in gemeenschap met een grote groep vrouwen die ook verzorgers waren, maar vooral voor hun echtgenoten, dus het zijn weduwen. Ik realiseerde me eindelijk dat ik een “mamma” ben. De vader van Andy zou een “daddow” zijn. Werkt voor mij. Ik weet dat het geen mooie etymologie heeft, maar er is ook niet te veel uitleg voor nodig. Vrede, Sarah
Antwoord
Volgens de New York Times is de term “Vilomah.” Dit betekent tegen een natuurlijke orde in, schrijft ze. Net als in, mogen grijsharen degenen met zwart haar niet begraven. Net als bij onze kinderen mag ons niet voorafgaan in de dood. ” http://parenting.blogs.nytimes.com/2010/06/08/describing-grief/
Ik zeg dat we een term kiezen en eraan vasthouden. Dit alles verzonnen termen door individuele mensen zullen niet ophouden.
Opmerkingen
- Dat ‘ is een goed idee, maar het woord is zo vreemd dat het ‘ waarschijnlijk niet wordt begrepen wanneer het wordt gebruikt. Er zijn honderden miljoenen Engelssprekenden; beter te kunnen communiceren dan het perfecte, maar volkomen onherkenbare woord te vinden.
- @medica, ik ben het daar niet mee eens. Een nieuw woord begint altijd vanuit de onduidelijkheid en wordt dan vertrouwd. Ik ‘ m niet zeker of ik het woord ” vilomah, ” maar wanneer een woord komt langs die voor genoeg mensen logisch is, het zal een deel van de taal worden.
Antwoord
Er is een woord, een beetje duister met de definitie “indien” gebruikt, maar heeft de betekenis. Ik vond het gewoon door “BEREFT” te googlen omdat ik dacht dat het het woord was met deze betekenis, maar ik was niet 100% zeker.
bereft bɪˈrɛft / adjective adjective: bereft
1. deprived of or lacking (something). "her room was stark and bereft of colour" synonyms: deprived of, robbed of, stripped of, denuded of; More cut off from, parted from, devoid of, destitute of, bankrupt of; wanting, in need of, lacking, without, free from; low on, short of, deficient in; informalminus, sans, clean out of, fresh out of "the peasantry were bereft of any opportunity for social mobility" 2. (of a person) sad and lonely, especially through someone"s death or departure. "his death in 1990 left her bereft" Reacties
- Men kan verstoken zijn van een kind, of achtergelaten worden. Maar ik don ‘ Ik denk niet dat je zou zeggen dat ” John beroofd is ” om specifiek te suggereren dat hun kind is overleden (zoals je zou zeggen ” Jane is weduwe ” of ” John is een weduwnaar ” – wat specifiek impliceert dat John of Jane ‘ s significante andere overleden is).